Verzwegen economische en politieke motieven
voor de oorlog "tegen het terrorisme"

(Wordt je niet goed van het geflits op de achtergrond, klik dan op stop op je browser)

De aanslagen in New York waren gruwelijk en afschuwelijk. Mensen doden en verwonden is altijd fout, en op deze schaal nog fouter.
Maar dit geldt voor iedereen, niet alleen voor Islamieten, maar ook voor Amerikanen en Europeanen. Mensen doden is dodelijk verkeerd.
Waarom doden we dan op dit moment mensen in Afghanistan?

 

Hebben terroristen ook rechten?
Of is democratie alleen voor de brave enkeling?

Bush heeft nu de oorlog verklaard, evenals minister-president Kok in Nederland. Het is echter absoluut niet duidelijk tegen wie er eigenlijk oorlog is verklaard. Men heeft de oorlog aan het internationaal terrorisme verklaard, maar wat is dat? Wie wordt er tot terrorist bestempeld? Wie, behalve Bin Laden en de Afghaanse Taliban, wordt als doel gemarkeerd voor de enorme legers van de NAVO en haar bondgenoten?

Op dit moment kunnen we daar slechts naar speculeren.
Toch zijn er veel dingen die we nu reeds weten.
Om te beginnen: als we even luisteren naar de cowboy-speeches van Bush en kompanen ("We will get Bin Laden, dead or alive") is het al snel duidelijk dat de woorden vrijheid en democratie op dit moment niets meer zijn dan holle frasen. Het zouden de vrijheid en de democratie zelf zijn die zijn die op 11 september zijn aangevallen, en daarom gaan we nu veel meer bevoegdheden aan politie en geheime diensten geven, zijn processen niet meer nodig om Bin Laden tot de dood te veroordelen, is privacy fictie geworden, en bestaat vrijheid van meningsuiting alleen nog maar voor de medestanders van Bush. ("Who is not with us, is against us, and will be treated as such")

Diegenen die als terrorist worden bestempeld, of als supporter van terroristen, en zelfs al degenen die per ongeluk in de buurt van zogenaamde terroristen wonen, al die mensen zijn zo goed als dood. Hooguit enkelen van hen zullen een eerlijk proces krijgen. De meesten zullen geen advocaat te zien krijgen, ze zullen zich niet tegen de beschuldiging van terrorisme kunnen verdedigen. Ze zullen niet onschuldig zijn tot het tegendeel bewezen is. Ze zullen met bommen en kogels geëxecuteerd worden, en dat is alles.

 

Afghanistan

Alsjeblieft, stap even uit de nationalistische waanzin van haat. Vergeet de oorlogspropaganda, en probeer objectief over de zaken na te denken, wie je ook bent, hoe terecht je woede ook is. Sta bijvoorbeeld eens stil bij Afghanistan.

Negentig procent van de Afghanen woont niet in Kabul of een andere stad. Ze wonen in kleine dorpen, zonder water, zonder elektriciteit, zonder TV, zonder kranten. De meesten kunnen niet lezen of schrijven. Ze weten niet zo veel van de wereld. Velen weten bijvoorbeeld niet dat er aanslagen in de VS zijn geweest. Mijn god, sommigen weten niet eens dat Amerika bestaat!

Dat zijn de mensen die we bombarderen. Dat zijn de mensen die zullen sterven in een gruwelijke oorlog "tegen terrorisme".
Is dit de manier waarop wij vrijheid en democratie willen promoten?

Afghanistan heeft al zoveel te verduren gehad. Zo veel meer dan wij kunnen bevatten.
Tot een paar jaar terug hadden ze de Sovjet-Unie op bezoek. De Afghaanse Oorlog was een van de smerigste oorlogen van de eeuw. Het was het Russische Vietnam. Daarna, toen de Sovjet-Unie uit elkaar viel, kwam er een burgeroorlog die nog steeds doorgaat. Het lijkt wel een wedstrijd tussen de Taliban, de Noordelijke Alliantie en wat andere krijgsheren, waarin gekeken wordt wie de bevolking het hardst kan onderdrukken, en wie de meeste gruwelijkheden tegen de ander begaat. Het is niet voor de grap dat er alleen in Pakistan al 2,3 miljoen Afghaanse vluchtelingen waren, nog voor er überhaupt sprake was van Amerikaanse aanvallen. Sinds de aanval op Afghanistan begonnen is, zijn het er nog veel meer geworden, en dan hebben we het nog niet eens over andere landen, zoals Irak, waar ook velen heen zijn gevlucht.

Dan is er ook nog eens een langdurige droogte, de ergste sinds vele jaren. Mensen en vee sterven overal. Afghanistan is een van de armste landen ter wereld. Families daar denken aan hun enige geit, en of die de komende week zal overleven. Zelfs als ze wel de onvoorstelbare luxe van een TV hadden gehad, dan zouden ze geen kans hebben gehad om te rouwen over de doden in dat WTC, aan de andere kant van de aarde. Ze zijn volledig in beslag genomen door hun pogingen om zelf te overleven!

Wij hebben wel televisies. Wij hoeven ons niet bezig te houden met overleven. Wij zijn wel in de gelegenheid om te rouwen over doden. Geven wij veel om verhongerende mensen in Afghanistan? Als dat zo is, waarom sterven ze dan nog steeds?

shutdown_jpg[1].jpg (25965 bytes)

Hoeveel hypotheken kan de toekomst verdragen?

Nee, wij hebben andere dingen aan ons hoofd. We peinzen over onze tweede auto, over Jerry Springer en Big Brother, over de aandelenmarkt. Wij hier in het humane Westen waren bereid om een koude oorlog te voeren tegen de Sovjet-Unie, om Vietnam te bombarderen, en Nicaragua, Colombia, Irak, Servië, enzovoorts. Alles in de naam van democratie en vrijheid, wat onze eufemismen zijn voor alleenheerschappij en economische belangen. Zodat we kunnen beginnen met ons zorgen te maken over onze derde auto.

En dan, plotseling, vallen er ineens een paar vliegtuigen uit de lucht, die ons valse gevoel van veiligheid aan stukken slaan. Plotseling worden we gedwongen om, zij het op nog zeer bescheiden wijze, na te denken over zaken waar bijna de hele rest van de wereldbevolking dagelijks bij stil staat. Ben ik veilig? Zal ik morgen nog leven?

Dat kan niet toegestaan worden. Sterven en de strijd om te overleven zijn bedoeld voor Afrikanen, Aziaten, Afghanen en beesten, niet voor ons. En dus staan we klaar om iedereen te bombarderen die er anders over denkt.

Er wordt de laatste tijd van alles over terroristen geschreven. Het zouden allemaal fundamentalisten zijn, die de hele wereld willen Islamiseren. Gevaarlijke godsdienstwaanzinnigen. De gemiddelde brave burger maakt het onderscheid tussen terroristen, fundamentalisten, Islamieten en mensen die niet blank zijn al lang niet meer. Alleen al in de eerste twee dagen na de aanslagen in New York nam Jan met de Pet wraak met meer dan 200 (!) aanslagen en aanvallen in Amerika op Islamieten of mensen die voor Islamiet werden aangezien. Natuurlijk, Bush en cowboy Kok doen er van alles aan om te benadrukken dat niet de Islam zelf de vijand is, maar wie houdt nou eigenlijk wie voor de gek?

Ik ben geen terrorist. Dat vind ik althans zelf, de BVD denkt er misschien anders over nu ik zomaar dit stukje schrijf. Maar ik denk niet dat ik weet waarom mensen er voor kiezen om andere mensen op te blazen. Of het nu iemand is die onschuldige mensen in een vliegtuig en in het WTC opblaast, of dat het nu iemand is die onschuldige mensen in Afghanistan opblaast. Maar zou het in het eerste geval niet iets te maken kunnen hebben met absolute uitzichtloosheid? Neem bijvoorbeeld Afghanen. Of Palestijnen: De Gazastrook bijvoorbeeld is een stukje land wat iets groter is dan Texel, waar 1,4 miljoen Palestijnen leven. Die mensen kunnen en mogen niets. Ze mogen de bezette gebieden niet verlaten of betreden zonder toestemming. Ze hebben een enorm tekort aan werk en drinkwater. Intussen is 35% van de Gazastrook nog steeds bezet door joodse nederzettingen, omringd door het Israëlische leger. Daar zit je dan, zonder geld, zonder water, te kijken naar de zwembaden bij de joodse nederzettingen, terwijl je elke dag gediscrimineerd en vernederd wordt vanwege je afkomst. Is het dan gek dat sommigen naar de wapens grijpen?

 

Wat was dat oude woord ook weer…im…imp…eh, imperia…

Het is onderhand tijd dat we eerlijk worden. Wij, Europa en de VS, zijn helemaal niet geïnteresseerd in vrijheid, gelijkheid of democratie. Dat zijn slechts woorden om consensus mee te produceren.

Wij leven in een racistische samenleving die probeert de wereld te veroveren. Officieel zijn we allemaal tegen racisme en uitbuiting, maar in werkelijkheid doen we er alles aan om te zorgen dat wij als enigen in luxe en veiligheid leven.

Het verschil tussen ons en een krijgsheer in de middeleeuwen zit in onze methodes en onze woorden, en nergens anders in.
Nee, we veroveren niet letterlijk elk land wat we kunnen vinden. Na de kolonisatie kwamen we erachter dat het veel veiliger en goedkoper is om landen van ons afhankelijk te maken, in plaats van ze te bezetten. Afhankelijkheid levert meer winst op.

We houden die landen onder de duim met verschillende methoden:

Dit alles doet de afhankelijkheid van de arme landen groeien. Het is niet bedoeld om hen te helpen, dat zijn maar holle frasen. Voor degene die twijfelt: Kijk eens naar onze ontwikkelingshulp. Een gedeelte van die ontwikkelingshulp is zeer goed besteed, al is het een druppel op een gloeiende plaat waar we zelf het vuur onder aanblazen. Maar het grootste deel van die zogenaamde hulp bestaat uit verkapte exportsubsidies (Nederlandse bedrijven die waterputten aanleggen? Is het niet logischer om plaatselijke bedrijfjes daar te steunen?) of erger. Het meest cynische voorbeeld is onze marechaussee wel. Sinds een aantal jaren zitten er in verschillende Derde Wereldlanden Nederlandse marechaussees, die moeten voorkomen dat mensen zonder paspoort naar Nederland kunnen vluchten. Want zoals iedereen wel weet is Nederland een straatarm en vol land, wat het echt niet meer kan betalen om voor die enorme aantallen vluchtelingen een onderkomen in onze uitgestrekte weilanden neer te zetten. (Van de vluchtelingen die tot hier geraken, krijgt overigens slechts zo’n 4000 mensen per jaar een definitieve verblijfsvergunning. Dat is die waanzinnige vluchtelingenvloedgolf waar we het altijd over hebben.)
Het overgrote deel van de vluchtelingen krijgt niet eens de kans om hier om zo’n vergunning aan te vragen. Onder andere dankzij onze marechaussee ter plaatse. Men moet maar eens onthouden dat wanneer men in levensgevaar is en op de vlucht slaat, dat men dan zijn paspoort niet moet vergeten bij het rennen voor het leven. Want mensen zonder paspoort, daar zijn wij niet van gediend. Oja, en die marechaussee? Die wordt betaald met, jawel, ontwikkelingsgeld.
Misschien is nu duidelijk waarom ik de term "racistisch" gebruik als ik onze maatschappij beschrijf.

 

Of gewoon op de ouderwetse manier

Zo heel af en toe is er iemand die onze belangen bedreigt. Zoals Saddam Hussein die Kuweit binnenviel. Voor zulke gevallen hebben we onze legers, om ze op de ouderwetse manier onder de duim te brengen. We roepen dan wat over de democratie die bedreigd wordt, en dan verdedigen we met bombardementen de ene dictator tegen de andere dictator: Kuweit, waar 80% van de mensen geen enkel recht bezit, tegen Saddam Hussein. Natuurlijk was de echte reden voor onze hulp dat Kuweit een aardig landje was, volledig afhankelijk van ons, en vol met olie.

De Golfoorlog is niet zo ingewikkeld, maar hoe zit het met Afghanistan? Waarom zouden we zo’n arm land aanvallen, wat heeft dat met onze economische belangen van doen?
Nu het communisme uitgespeeld is in de wereld, en Rusland in rap tempo een Derde Wereldland aan het worden is, is de "nieuwe" dreiging tegen onze heerschappij de Islam. Waarom? Laten we eens een blik werpen op enkele Islamitische landen.

Hoewel Afghanistan straatarm is, zijn veel andere Islamitische landen dat niet. Vooral de Arabische landen niet. Kuweit, Saoudi Arabie, Irak, Iran, Egypte en een paar anderen hebben olie, heel veel olie. Dat geeft hen veel macht, want wij hebben veel meer olie nodig dan we kunnen produceren. En zo af en toe gebruiken die landen die macht. Sinds de oliecrisis in de 70-er jaren weten ze dat ze dit kunnen. Wij vinden dat niet leuk. Wij willen de enige zijn aan de top. Zij zouden van ons afhankelijk moeten zijn, niet omgekeerd.

Een overeenkomst tussen deze landen, puur toevallig, is hun cultuur en religie.
Onze truuk is om de zwakste van hen aan te vallen en te vernederen, om hen te laten zien dat wij superieur zijn, en dat ze beter kunnen luisteren naar wat we zeggen.

Irak was zwak, omdat andere Arabische landen bang waren dat Hussein hen zou proberen te veroveren. Saddam was bijvoorbeeld de infiltratie van Saoudi Arabie aan het voorbereiden. Daarom gokten wij er terecht op dat de omliggende landen hem niet zouden steunen, maar de VS zodra we zouden aanvallen. Dat maakte van Irak een zwakke tegenstander, en toch een geslaagd voorbeeld.

Afghanistan is zelfs nog makkelijker. Het land ligt ver weg van de Arabische staten, en men gelooft er in een ander soort Islam, zoals wij het verschil kennen tussen katholieken en protestanten. Dat betekent dat het nauwelijks steun zal krijgen, en het heeft geen enkele serieuze mogelijkheid om zichzelf te verdedigen. Maar de gelijkenis in cultuur en religie tussen Afghanen en de Arabieren is nog steeds groot genoeg om een voorbeeld te kunnen stellen wat aanslaat, een waarschuwing aan de olieproducerende landen. Dus is Afghanistan erg geschikt voor onze doelen.

Na Afghanistan kunnen we als we nog zin hebben verder gaan met bijvoorbeeld Soedan, ook zo’n godvergeten Islamitisch land wat niemands steun zal krijgen. Of nog een keertje Irak misschien? De VS en Engeland zijn überhaupt nooit opgehouden met Irak te bombarderen, iets wat veel mensen niet eens weten. Dit terrorisme-gedoe zou een mooie gelegenheid zijn om de coalitie van weleer weer op volle sterkte te krijgen.

 

Politiek, democratie en rechtsstaat; vindt de verschillen.

Onze economie is echter niet de enige reden waarom we doen wat we doen. Er is ook dat obscene werkelijkheidsniveau wat men ook wel aanduidt met het woord politiek.
In de politiek zijn verschillende zaken belangrijk. Maar één zaak staat altijd voorop: je moet aan de macht zien te blijven. Of je nu een oprechte idealist bent of een cynische machtswellusteling, zonder macht bereik je in de politiek niets. Dat is nu eenmaal het systeem wat we gemaakt hebben, en wat we democratie noemen. In de vorm van democratie die we in het Westen kennen, betekent dat dat je moet zorgen dat zoveel mogelijk mensen denken dat je een gave gast bent. Wat dat betreft is er weinig verschil met een dictatuur: Als je in een dictatuur de steun verliest, komt het volk of het leger in opstand en word je werkloos. Als je in een parlementaire democratie de steun verliest, stemmen je coalitiepartijen je weg, of verlies je de verkiezingen; hetzelfde effect.

Het verschil tussen de Westerse democratische landen zit hem dan ook niet zozeer in dat democratische, want dat is überhaupt maar minimaal. Bedrijven, scholen en ziekenhuizen zijn niet democratisch. De media zijn niet democratisch. Ouders zijn het slechts bij uitzondering. Zo democratisch zijn we helemaal niet. Het is sowieso eigenlijk nonsens om te zeggen dat de regering de wil van het volk doet, als mensen maar eens in de vier jaar een kruisje mogen zetten bij een groepering die hooguit gedeeltelijk voor dezelfde zaken staat als zijzelf.

 

Rechtsstaat of oorlog

Wat ons onderscheid van de gemiddelde dictatuur, is niet zozeer onze hoogstaande democratie, maar dat wij een rechtsstaat hebben. Een rechtsstaat wil zeggen dat burgers onvervreemdbare rechten hebben: het recht op privacy, op vrijheid van meningsuiting, op zelfbeschikking over het eigen lichaam, op veiligheid, op voldoende mogelijkheden om in het eigen levensonderhoud te voorzien, op voldoende woonruimte, enzovoorts. Ten tweede wil de rechtsstaat zeggen dat alle wetten voor iedereen gelijk gelden. Discriminatie op welke grond dan ook, is verboden, en ook een minister of een politieagent mag niet door het rood rijden. Ten derde moet de rechterlijke macht onafhankelijk zijn.

In het voorbeeld van zonet: Als je in een rechtsstaat de macht wilt behouden, mag je dus niet zomaar mensen neer schieten, ook al komen ze in opstand. Je kunt niet zomaar een wet uitvaardigen die de oppositie verbiedt, je kunt geen kranten verbieden ook al schelden die je dagelijks uit. Je kunt vrouwen niet verplichten om zich op te sluiten in hun huis en niet te werken, en je kunt mannen niet verplichten om een baard te dragen en jou te steunen. Dat kan in een democratie allemaal wel, je hoeft er alleen maar voor te zorgen dat de meerderheid je steunt. Laten we niet vergeten dat Hitler bijvoorbeeld democratisch aan de macht is gekomen. Mensen die roepen dat de aanslagen in de VS de democratie bedreigen, zijn dus ofwel gevaarlijke volksmenners, ofwel mensen die niet weten waar ze het over hebben. Wat bedreigd wordt is de rechtsstaat, en die wordt niet bedreigd door de aanslagen, hoe gruwelijk die ook waren, maar door onze reactie op die aanslagen.

Onze rechtsstaat is sowieso verre van perfect. Het is zelfs de vraag of je met zo’n economisch en politiek systeem wel een rechtsstaat kunt hebben. Voorbeelden te over: voor wat betreft discriminatie alleen al:

Onze westerse rechtsstaten waren dus altijd al gammel. Iedereen is gelijk, maar sommigen meer dan anderen. Met de oorlog "tegen het terrorisme" wordt het een en ander echter op een hoger plan getild:

Zoals iemand het laatst al treffend zei: "Wordt nu, ter bescherming van de rechtsstaat, de rechtsstaat opgeheven?"

 

Politieke motivatie voor oorlog

Dit zijn echter gevolgen van de oorlog op onze samenleving, en ik begon met het over de motivatie voor die oorlog te hebben. Laten we dus ter afsluiting verder gaan waar we gebleven waren. Wat heeft de politieke situatie te maken met de terroristische aanslagen die we momenteel in Afghanistan uitvoeren?

Bush is een cowboy die arme mensen liever executeert dan een land te helpen opbouwen waar mensen geen reden meer hebben om te stelen. Bush heeft bovendien een imagoprobleem, en is aan de macht gekomen via verkiezingsfraude. Zijn weinige plannen houden een verdere verplaatsing van de bevolking naar de gevangenis in, een verdere militarisering van het land, en een verder groeiende tegenstelling tussen arm en rijk door een belastingverlaging die elk sociaal beleid onmogelijk maakt. Hij was door dat alles veel steun aan het verliezen. En, zoals we net hebben gezien, is voorwaarde nummer één om politiek te overleven, het hebben van veel steun.

Dus wat doe je, als je aan de top wilt blijven, maar je merkt dat mensen je recht om daar te zijn beginnen te betwijfelen?

Je schept een gemeenschappelijke vijand. Communisme, drugs, Islam, terrorisme, whatever. En je problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Iedereen staat klaar om de slechteriken een lesje te leren, iedereen bekijkt je samenleving als een heilige groep van uitverkorenen in een hemels systeem. Hup met nationalisme, weg met helder denken.

De aanslagen kwamen precies op tijd.

Alsjeblieft, trap er niet in. Weiger mee te werken.

Denk na. Handel. Er bestaat maar één soort werkelijke democratie, en dat is waar mensen vrijelijk kunnen bepalen wat ze willen met wie, zonder representatie zoals een president of een parlement om voor ze na te denken.

Bush heeft niets met democratie te maken. Het grootste verschil tussen Bush en Bin Laden is een verschil in schaal.