(Wordt je niet goed van het geflits op de achtergrond, klik dan op stop op je browser)

Bush heeft nu de oorlog verklaard, evenals minister-president Kok in Nederland. Het is echter absoluut niet duidelijk tegen wie er eigenlijk oorlog is verklaard. Men heeft de oorlog aan het internationaal terrorisme verklaard, maar wat is dat? Wie wordt er tot terrorist bestempeld? Wie, behalve Bin Laden en de Afghaanse Taliban, wordt als doel gemarkeerd voor de enorme legers van de NAVO en haar bondgenoten?

Op dit moment kunnen we daar slechts naar speculeren.
Toch zijn er veel dingen die we nu reeds weten.
Om te beginnen: als we even luisteren naar de cowboy-speeches van Bush en kompanen ("We will get Bin Laden, dead or alive") is het al snel duidelijk dat de woorden vrijheid en democratie op dit moment niets meer zijn dan holle frasen. Het zouden de vrijheid en de democratie zelf zijn die zijn die op 11 september zijn aangevallen, en daarom gaan we nu veel meer bevoegdheden aan politie en geheime diensten geven, zijn processen niet meer nodig om Bin Laden tot de dood te veroordelen, is privacy fictie geworden, en bestaat vrijheid van meningsuiting alleen nog maar voor de medestanders van Bush. ("Who is not with us, is against us, and will be treated as such")

Alsjeblieft, stap even uit de nationalistische waanzin van haat. Vergeet de oorlogspropaganda, en probeer objectief over de zaken na te denken, wie je ook bent, hoe terecht je woede ook is. Sta bijvoorbeeld eens stil bij Afghanistan.

Negentig procent van de Afghanen woont niet in Kabul of een andere stad. Ze wonen in kleine dorpen, zonder water, zonder elektriciteit, zonder TV, zonder kranten. De meesten kunnen niet lezen of schrijven. Ze weten niet zo veel van de wereld. Velen weten bijvoorbeeld niet dat er aanslagen in de VS zijn geweest. Mijn god, sommigen weten niet eens dat Amerika bestaat!

Dat zijn de mensen die we bombarderen. Dat zijn de mensen die zullen sterven in een gruwelijke oorlog "tegen terrorisme".
Is dit de manier waarop wij vrijheid en democratie willen promoten?

Afghanistan heeft al zoveel te verduren gehad. Zo veel meer dan wij kunnen bevatten.
Tot een paar jaar terug hadden ze de Sovjet-Unie op bezoek. De Afghaanse Oorlog was een van de smerigste oorlogen van de eeuw. Het was het Russische Vietnam. Daarna, toen de Sovjet-Unie uit elkaar viel, kwam er een burgeroorlog die nog steeds doorgaat. Het lijkt wel een wedstrijd tussen de Taliban, de Noordelijke Alliantie en wat andere krijgsheren, waarin gekeken wordt wie de bevolking het hardst kan onderdrukken, en wie de meeste gruwelijkheden tegen de ander begaat. Het is niet voor de grap dat er alleen in Pakistan al 2,3 miljoen Afghaanse vluchtelingen waren, nog voor er überhaupt sprake was van Amerikaanse aanvallen. Sinds de aanval op Afghanistan begonnen is, zijn het er nog veel meer geworden, en dan hebben we het nog niet eens over andere landen, zoals Irak, waar ook velen heen zijn gevlucht.

Dan is er ook nog eens een langdurige droogte, de ergste sinds vele jaren. Mensen en vee sterven overal. Afghanistan is een van de armste landen ter wereld. Families daar denken aan hun enige geit, en of die de komende week zal overleven. Zelfs als ze wel de onvoorstelbare luxe van een TV hadden gehad, dan zouden ze geen kans hebben gehad om te rouwen over de doden in dat WTC, aan de andere kant van de aarde. Ze zijn volledig in beslag genomen door hun pogingen om zelf te overleven!

Nee, wij hebben andere dingen aan ons hoofd. We peinzen over onze tweede auto, over Jerry Springer en Big Brother, over de aandelenmarkt. Wij hier in het humane Westen waren bereid om een koude oorlog te voeren tegen de Sovjet-Unie, om Vietnam te bombarderen, en Nicaragua, Colombia, Irak, Servië, enzovoorts. Alles in de naam van democratie en vrijheid, wat onze eufemismen zijn voor alleenheerschappij en economische belangen. Zodat we kunnen beginnen met ons zorgen te maken over onze derde auto.

En dan, plotseling, vallen er ineens een paar vliegtuigen uit de lucht, die ons valse gevoel van veiligheid aan stukken slaan. Plotseling worden we gedwongen om, zij het op nog zeer bescheiden wijze, na te denken over zaken waar bijna de hele rest van de wereldbevolking dagelijks bij stil staat. Ben ik veilig? Zal ik morgen nog leven?

Dat kan niet toegestaan worden. Sterven en de strijd om te overleven zijn bedoeld voor Afrikanen, Aziaten, Afghanen en beesten, niet voor ons. En dus staan we klaar om iedereen te bombarderen die er anders over denkt.

Er wordt de laatste tijd van alles over terroristen geschreven. Het zouden allemaal fundamentalisten zijn, die de hele wereld willen Islamiseren. Gevaarlijke godsdienstwaanzinnigen. De gemiddelde brave burger maakt het onderscheid tussen terroristen, fundamentalisten, Islamieten en mensen die niet blank zijn al lang niet meer. Alleen al in de eerste twee dagen na de aanslagen in New York nam Jan met de Pet wraak met meer dan 200 (!) aanslagen en aanvallen in Amerika op Islamieten of mensen die voor Islamiet werden aangezien. Natuurlijk, Bush en cowboy Kok doen er van alles aan om te benadrukken dat niet de Islam zelf de vijand is, maar wie houdt nou eigenlijk wie voor de gek?

Ik ben geen terrorist. Dat vind ik althans zelf, de BVD denkt er misschien anders over nu ik zomaar dit stukje schrijf. Maar ik denk niet dat ik weet waarom mensen er voor kiezen om andere mensen op te blazen. Of het nu iemand is die onschuldige mensen in een vliegtuig en in het WTC opblaast, of dat het nu iemand is die onschuldige mensen in Afghanistan opblaast. Maar zou het in het eerste geval niet iets te maken kunnen hebben met absolute uitzichtloosheid? Neem bijvoorbeeld Afghanen. Of Palestijnen: De Gazastrook bijvoorbeeld is een stukje land wat iets groter is dan Texel, waar 1,4 miljoen Palestijnen leven. Die mensen kunnen en mogen niets. Ze mogen de bezette gebieden niet verlaten of betreden zonder toestemming. Ze hebben een enorm tekort aan werk en drinkwater. Intussen is 35% van de Gazastrook nog steeds bezet door joodse nederzettingen, omringd door het Israëlische leger. Daar zit je dan, zonder geld, zonder water, te kijken naar de zwembaden bij de joodse nederzettingen, terwijl je elke dag gediscrimineerd en vernederd wordt vanwege je afkomst. Is het dan gek dat sommigen naar de wapens grijpen?

Het is onderhand tijd dat we eerlijk worden. Wij, Europa en de VS, zijn helemaal niet geïnteresseerd in vrijheid, gelijkheid of democratie. Dat zijn slechts woorden om consensus mee te produceren.

Wij leven in een racistische samenleving die probeert de wereld te veroveren. Officieel zijn we allemaal tegen racisme en uitbuiting, maar in werkelijkheid doen we er alles aan om te zorgen dat wij als enigen in luxe en veiligheid leven.

Het verschil tussen ons en een krijgsheer in de middeleeuwen zit in onze methodes en onze woorden, en nergens anders in.
Nee, we veroveren niet letterlijk elk land wat we kunnen vinden. Na de kolonisatie kwamen we erachter dat het veel veiliger en goedkoper is om landen van ons afhankelijk te maken, in plaats van ze te bezetten. Afhankelijkheid levert meer winst op.

We houden die landen onder de duim met verschillende methoden:

• Onze geheime diensten manipuleren hen. Bijvoorbeeld Bin Laden, de Taliban en Saddam Hussein werden ooit gefinancierd door de CIA, dezelfde CIA die nu achter hun hoofden aanzit.
• Onze agressieve economieën onderdrukken hen. Wij streven bijvoorbeeld hartsgrondig wereldwijde vrije handel na, en doen zelfs alsof dat hetzelfde is als democratie. Maar de Derde Wereld houden we bewust buiten de deur. Bananen kunnen bijvoorbeeld alleen geïmporteerd worden in EU als ze niet te klein, te bruin of te krom zijn. Er is nog nooit iemand dood gegaan van het eten van een te kromme banaan, en de volksgezondheid heeft dan ook niets te maken met dit importverbod. Het is simpelweg zo dat kleine boeren in de Derde Wereld een ander bananenras kweken dan Dole en Chiquita, onze grote multinationals. Een bananenras dat, hoe raad u het zo, kleiner, bruiner en krommer is.
  Een ander voorbeeld is het dumpen van Westerse producten. Met exportsubsidies zorgen we er voor dat onze producten tegen dumpprijzen verkocht kunnen worden in de Derde Wereld, zodat de binnenlandse markten van die landen volledig verzadigd worden, en de plaatselijke landbouw en industrie (die immers geen subsidie krijgt) kapot gaat, omdat hun producten duurder zijn. Zodat men steeds afhankelijker van onze producten wordt. Ontwikkelingshulp kan in dat kader goed gezien worden als een middel om de koopkracht daar, en dus onze export nog enigszins op peil te houden, want mensen die helemaal niets hebben, kopen niets. Ook niet van ons…
• Onze banken lenen de Derde Wereldlanden het geld wat ze nodig hebben, maar wat ze door onze economische en protectionistische greep op de wereld zelf niet kunnen verdienen. De WTO en het IMF eisen naast de rente altijd excessieve maatregelen in ruil voor leningen, zoals dat importrestricties voor Westerse producten opgeheven worden (zelfs milieu- of gezondheidsnormen zijn niet toegestaan), dat grondstofvoorraden uitverkocht worden aan ons, en dat de weinige sociale zekerheid die in zo’n land nog bestaat, verder vernietigd wordt (forse bezuiniging op voorzieningen, subsidies en uitkeringen, en loonmatiging zijn een standaardeisen). Het is niet voor niets dat de vergaderingen van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereld Handels Organisatie de laatste jaren zoveel protesten oproepen.

Zo heel af en toe is er iemand die onze belangen bedreigt. Zoals Saddam Hussein die Kuweit binnenviel. Voor zulke gevallen hebben we onze legers, om ze op de ouderwetse manier onder de duim te brengen. We roepen dan wat over de democratie die bedreigd wordt, en dan verdedigen we met bombardementen de ene dictator tegen de andere dictator: Kuweit, waar 80% van de mensen geen enkel recht bezit, tegen Saddam Hussein. Natuurlijk was de echte reden voor onze hulp dat Kuweit een aardig landje was, volledig afhankelijk van ons, en vol met olie.

De Golfoorlog is niet zo ingewikkeld, maar hoe zit het met Afghanistan? Waarom zouden we zo’n arm land aanvallen, wat heeft dat met onze economische belangen van doen?
Nu het communisme uitgespeeld is in de wereld, en Rusland in rap tempo een Derde Wereldland aan het worden is, is de "nieuwe" dreiging tegen onze heerschappij de Islam. Waarom? Laten we eens een blik werpen op enkele Islamitische landen.

Hoewel Afghanistan straatarm is, zijn veel andere Islamitische landen dat niet. Vooral de Arabische landen niet. Kuweit, Saoudi Arabie, Irak, Iran, Egypte en een paar anderen hebben olie, heel veel olie. Dat geeft hen veel macht, want wij hebben veel meer olie nodig dan we kunnen produceren. En zo af en toe gebruiken die landen die macht. Sinds de oliecrisis in de 70-er jaren weten ze dat ze dit kunnen. Wij vinden dat niet leuk. Wij willen de enige zijn aan de top. Zij zouden van ons afhankelijk moeten zijn, niet omgekeerd.

Een overeenkomst tussen deze landen, puur toevallig, is hun cultuur en religie.
Onze truuk is om de zwakste van hen aan te vallen en te vernederen, om hen te laten zien dat wij superieur zijn, en dat ze beter kunnen luisteren naar wat we zeggen.

Irak was zwak, omdat andere Arabische landen bang waren dat Hussein hen zou proberen te veroveren. Saddam was bijvoorbeeld de infiltratie van Saoudi Arabie aan het voorbereiden. Daarom gokten wij er terecht op dat de omliggende landen hem niet zouden steunen, maar de VS zodra we zouden aanvallen. Dat maakte van Irak een zwakke tegenstander, en toch een geslaagd voorbeeld.

Afghanistan is zelfs nog makkelijker. Het land ligt ver weg van de Arabische staten, en men gelooft er in een ander soort Islam, zoals wij het verschil kennen tussen katholieken en protestanten. Dat betekent dat het nauwelijks steun zal krijgen, en het heeft geen enkele serieuze mogelijkheid om zichzelf te verdedigen. Maar de gelijkenis in cultuur en religie tussen Afghanen en de Arabieren is nog steeds groot genoeg om een voorbeeld te kunnen stellen wat aanslaat, een waarschuwing aan de olieproducerende landen. Dus is Afghanistan erg geschikt voor onze doelen.

Onze economie is echter niet de enige reden waarom we doen wat we doen. Er is ook dat obscene werkelijkheidsniveau wat men ook wel aanduidt met het woord politiek.
In de politiek zijn verschillende zaken belangrijk. Maar één zaak staat altijd voorop: je moet aan de macht zien te blijven. Of je nu een oprechte idealist bent of een cynische machtswellusteling, zonder macht bereik je in de politiek niets. Dat is nu eenmaal het systeem wat we gemaakt hebben, en wat we democratie noemen. In de vorm van democratie die we in het Westen kennen, betekent dat dat je moet zorgen dat zoveel mogelijk mensen denken dat je een gave gast bent. Wat dat betreft is er weinig verschil met een dictatuur: Als je in een dictatuur de steun verliest, komt het volk of het leger in opstand en word je werkloos. Als je in een parlementaire democratie de steun verliest, stemmen je coalitiepartijen je weg, of verlies je de verkiezingen; hetzelfde effect.

Wat ons onderscheid van de gemiddelde dictatuur, is niet zozeer onze hoogstaande democratie, maar dat wij een rechtsstaat hebben. Een rechtsstaat wil zeggen dat burgers onvervreemdbare rechten hebben: het recht op privacy, op vrijheid van meningsuiting, op zelfbeschikking over het eigen lichaam, op veiligheid, op voldoende mogelijkheden om in het eigen levensonderhoud te voorzien, op voldoende woonruimte, enzovoorts. Ten tweede wil de rechtsstaat zeggen dat alle wetten voor iedereen gelijk gelden. Discriminatie op welke grond dan ook, is verboden, en ook een minister of een politieagent mag niet door het rood rijden. Ten derde moet de rechterlijke macht onafhankelijk zijn.

In het voorbeeld van zonet: Als je in een rechtsstaat de macht wilt behouden, mag je dus niet zomaar mensen neer schieten, ook al komen ze in opstand. Je kunt niet zomaar een wet uitvaardigen die de oppositie verbiedt, je kunt geen kranten verbieden ook al schelden die je dagelijks uit. Je kunt vrouwen niet verplichten om zich op te sluiten in hun huis en niet te werken, en je kunt mannen niet verplichten om een baard te dragen en jou te steunen. Dat kan in een democratie allemaal wel, je hoeft er alleen maar voor te zorgen dat de meerderheid je steunt. Laten we niet vergeten dat Hitler bijvoorbeeld democratisch aan de macht is gekomen. Mensen die roepen dat de aanslagen in de VS de democratie bedreigen, zijn dus ofwel gevaarlijke volksmenners, ofwel mensen die niet weten waar ze het over hebben. Wat bedreigd wordt is de rechtsstaat, en die wordt niet bedreigd door de aanslagen, hoe gruwelijk die ook waren, maar door onze reactie op die aanslagen.

Onze rechtsstaat is sowieso verre van perfect. Het is zelfs de vraag of je met zo’n economisch en politiek systeem wel een rechtsstaat kunt hebben. Voorbeelden te over: voor wat betreft discriminatie alleen al:

• Discriminatie mag niet, maar tot voor kort hadden we in Nederland een apart wetboek voor zigeuners en woonwagenbewoners.
• Niet alleen worden vrouwen, gehandicapten, allochtonen en ouderen in de praktijk nog steeds gediscrimineerd, bijvoorbeeld bij sollicitaties of door de politie. We hebben zelfs een officiële discriminatie op nationaliteit. Zo heeft een tot illegaal bestempeld mens in Nederland geen enkel recht, is vogelvrij, en worden geillegaliseerden zelfs opgesloten in gevangenissen zonder dat zij een misdrijf hebben begaan, waarbij ze minder rechten hebben in de gevangenis dan een crimineel.
• Of voor wat betreft een ander westers land: In de VS is het gevangeniswezen de grootste bedrijfstak van het land. Uit onderzoek blijkt dat het geen toeval is dat de gevangenisbevolking voornamelijk uit zwarte of gekleurde mensen bestaat. Zo heb je in Texas bijvoorbeeld 5 keer meer kans om ter dood veroordeeld te worden voor hetzelfde misdrijf als je zwart bent, dan wanneer je blank bent.
• Ook voor wat betreft de VS: De VS staat bekend als een van de rijkste landen ter wereld. Dat klopt ook. Maar wat weinig mensen weten, is dat de VS tevens een Derde Wereldland is volgens de officiële normen die daar bij de VN voor staan. Zo groot is het verschil tussen arm en rijk daar, en zo heftig en wijdverspreid is de armoede onder Amerikanen. Tot zover het recht op gelijke behandeling en het recht op voldoende mogelijkheid om in het eigen levensonderhoud te voorzien.
  Dit zijn maar een paar voorbeelden, er zijn er vele meer.

Onze westerse rechtsstaten waren dus altijd al gammel. Iedereen is gelijk, maar sommigen meer dan anderen. Met de oorlog "tegen het terrorisme" wordt het een en ander echter op een hoger plan getild:

• Voor wat betreft vrijheid van meningsuiting: Enkele dagen na de aanslagen in de VS kwam er een school uitgebreid in het nieuws. Een leerlinge had in haar vrije tijd tegen een krant gezegd dat ze de vele doden betreurde en de aanslagen daarom veroordeelde, maar dat ze het terecht vond dat de VS eens een klap terug kreeg. De directrice van de school legde voor de camera’s emotioneel uit dat dit absoluut niet getolereerd zou worden, dat er gesprekken met de ouders zouden komen en dat de leerlinge al verplicht onder behandeling van de schoolpsycholoog stond.
• Voor wat betreft de integriteit van het lichaam: de aanslagen worden nu met beide handen aangepakt om de al in opbouw zijnde DNA-databank versneld uit te breiden. Iedereen die verdacht wordt van een misdrijf waar vier jaar of meer op staat, moet straks verplicht zijn DNA afstaan. Voor de duidelijkheid: dit geldt dus al voor een simpele winkeldiefstal, en er hoeft niet eens bewezen te worden of de verdachte werkelijk schuldig is. In principe kan straks dus van iedereen DNA worden afgenomen. Dit wetsvoorstel gaat het vrijwel zeker halen.
• Privacy: Onlangs zijn in Nederland de bevoegdheden van de geheime diensten nog flink uitgebreid, maar nu komt er dankzij de oorlog al weer een nieuwe ronde aan. Wat dat precies gaat betekenen is nog onduidelijk, maar goed voor de rechtsstaat zal het zeker niet zijn.
• In Nederland was er overigens wat kritiek te horen in de media en zelfs in de politiek, over de vergaande bevoegdheden die nu wegens de oorlog aan de Amerikaanse geheime diensten worden gegeven. Dat is eigenlijk wel grappig, want de bevoegdheden die de CIA daardoor zopas heeft gekregen, heeft de Nederlandse BVD al jaren.
• Meer over privacy: De algemene identificatieplicht gaat vrijwel zeker ingevoerd worden, alle grote partijen zijn het er al over eens. Ausweis bitte.
• Een goeie ouwe is het buitenlands beleid, wat altijd volledig los schijnt te staan van al onze prachtige waarden en normen. Zo nu ook. Of kan jij je voorstellen dat we Amsterdam gaan bombarderen omdat er zich een seriemoordenaar schuil houdt?

Dit zijn echter gevolgen van de oorlog op onze samenleving, en ik begon met het over de motivatie voor die oorlog te hebben. Laten we dus ter afsluiting verder gaan waar we gebleven waren. Wat heeft de politieke situatie te maken met de terroristische aanslagen die we momenteel in Afghanistan uitvoeren?

Bush is een cowboy die arme mensen liever executeert dan een land te helpen opbouwen waar mensen geen reden meer hebben om te stelen. Bush heeft bovendien een imagoprobleem, en is aan de macht gekomen via verkiezingsfraude. Zijn weinige plannen houden een verdere verplaatsing van de bevolking naar de gevangenis in, een verdere militarisering van het land, en een verder groeiende tegenstelling tussen arm en rijk door een belastingverlaging die elk sociaal beleid onmogelijk maakt. Hij was door dat alles veel steun aan het verliezen. En, zoals we net hebben gezien, is voorwaarde nummer één om politiek te overleven, het hebben van veel steun.

Dus wat doe je, als je aan de top wilt blijven, maar je merkt dat mensen je recht om daar te zijn beginnen te betwijfelen?

Je schept een gemeenschappelijke vijand. Communisme, drugs, Islam, terrorisme, whatever. En je problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Iedereen staat klaar om de slechteriken een lesje te leren, iedereen bekijkt je samenleving als een heilige groep van uitverkorenen in een hemels systeem. Hup met nationalisme, weg met helder denken.

De aanslagen kwamen precies op tijd.

Alsjeblieft, trap er niet in. Weiger mee te werken.

Denk na. Handel. Er bestaat maar één soort werkelijke democratie, en dat is waar mensen vrijelijk kunnen bepalen wat ze willen met wie, zonder representatie zoals een president of een parlement om voor ze na te denken.